De stem van de doelgroep

Wat willen onze gebruikers eigenlijk?

Tijdens een brainstorm hoorde ik mezelf onlangs zeggen: “Nou, als ík naar Netflix ga, dan open ik altijd meteen mijn recommendations via dat belletje bovenin.”

Oeps. Precies op dat moment verbrak ik regel één van user experience design: neem jezelf nooit als maatstaf. Dit false consensus effect is verleidelijk: we overschatten vaak hoezeer onze eigen meningen, overtuigingen, voorkeuren en gewoonten typerend zijn voor anderen.

Tijdens ontwerpen hoort echter je doelgroep centraal te staan — niet jij en je toevallige medeontwerpers. Veel vaktaal begint niet voor niets met de U van ‘user’. User Experience. User Interface. User Interaction. Dat geldt ook voor leeroplossingen (maar dan met de L van ‘learner’). Als learning designer moet je je er altijd van bewust zijn dat iemand pas optimaal kan leren als je hem of haar de juiste omgeving en middelen biedt.

Doelgroeponderzoek is daarin essentieel. Wat houdt de aandacht vast van deze medewerkers? Wat doet dit team op een gemiddelde dag? Welke middelen gebruiken ze? Op welk moment? Wanneer lopen ze vast? En waarom? Het succes van je leeroplossing wordt bepaald door hoe goed je de antwoorden op deze vragen kunt doorgronden.

Wat gebeurt er echter als je de behoeften van al deze doelgroepen bij elkaar op zou tellen? Is er dan een gemene deler te vinden? En kunnen we daar gebruik van maken als objectieve uitgangspunten voor onze leeroplossingen?

Hieronder vat ik de highlights 💡 en aandachtspunten 🤔 voor je samen.

💡 Iedereen zit om tijd verlegen, en lerenden dus ook. We zoeken allemaal naar manieren om zo snel en efficiënt mogelijk betekenisvol en toepasbaar leerresultaat te boeken. Kortom: zo’n beetje de heilige graal van leren.

🤔 De volgende uitdaging: hoe zorgen we dat je met zulke slimme hulp niet blijft hangen in je eigen ‘leerbubbel’? Hoe weet AI wat je nodig hebt buiten je comfort zone, zodat je je blijft ontwikkelen — zelfs in richtingen die je niet van jezelf had verwacht? Het realiseren van een systeem dat je ook breed laat ontwikkelen wordt de volgende uitdaging als de AI learning companion ooit gemeengoed wordt.

💡 Verder zoeken lerenden niet alleen gepersonaliseerd leren binnen hun werk; mensen zouden graag een learning record willen hebben die met hen meereist door hun gehele carrière als een soort super-leer-CV.

Als je een doel voor ogen hebt dat verder gaat dan je huidige taken of functie, kun je jezelf als professional met zo’n record veel gerichter op je leerproces richten. Het zou zelfs verder kunnen gaan dan je professionele context; ook leerervaringen buiten je werk dragen immers bij aan je ontwikkeling.

🤔 Dit klinkt als iets wat iedereen kan gebruiken. Maar ook hier is de vraag: hoe dan? Een met je meereizende learning record vraagt industriebrede inspanningen om leerresultaten overdraagbaar te maken. Aan ideeën ontbreekt het niet; er liggen voorstellen om Learning Record Stores (LRS) in te richten en leeractiviteiten te loggen via het xAPI model. Maar implementatie van dit soort standaarden en de bijbehorende technologie gaat in de praktijk traag en moeizaam.

💡 Denk je net als ik bij bovenstaande ‘ja, maar…’? Waarschijnlijk is dat dezelfde bedenking als die van veel van de 5000 respondenten: hoe zit het met mijn privacy?

Dit zijn de twee kanten van de big learning data medaille: hoe meer gegevens we verzamelen, hoe meer gemak en efficiëntie we daarvan hebben, maar ook hoe meer kans er is op misbruik van deze gegevens. Door het analyseren van alles wat je doet heerst er al snel het gevoel dat je geen fouten meer mag maken of ‘zomaar wat aan kan klooien’. De data wijst dat immers haarfijn uit. En dat kan weer worden misbruikt door een leidinggevende die je functioneren beoordeelt, een miskende collega die je eruit wil werken of concurrenten die je bedrijfsimago willen schaden.

🤔 Wat kortom nodig is voor zowel AI als LRS, is verregaande persoonlijke controle over wie wanneer welke toegang heeft tot deze data. En uiteraard is dit niet alleen een actuele behoefte in leren, maar een terugkerend thema in de hele wereld anno nu.

💡 Last but not least: één van de grootste frustraties van lerenden en een behoefte die maar liefst 78% aangeeft, is dat leren op één plek moet plaatsvinden. De versnippering van leeractiviteiten over verschillende platforms, apps en andere kanalen moet veranderen: één totale portal is waar lerenden behoefte aan hebben, die toegankelijk is op alle devices.

Wat ook bij dat beeld aansluit en wat één van de verrassendere bevindingen was in dit report, is dat microlearning van enkele minuten niet de voorkeur heeft. Liever leren professionals wat langer en gefocust (20–45 minuten) dan telkens even tussendoor. Ze willen niet elke keer een nieuw stukje hoeven starten.

🤔 Kanttekening hierbij is wel dat deze survey gebaseerd is op self-reporting. Bewuste voorkeur matcht daarbij niet altijd met daadwerkelijk gedrag. Ik ben benieuwd of het langere, gefocuste leren ook echt tot betere leerresultaten leidt dan korte, afwisselende interacties in een goed ontworpen leerflow. Ook is deze behoefte afhankelijk van context: bij on-the-job situaties worden korte interventies (denk performance support) misschien juist wel gewaardeerd.

Nog even samengevat— wat wil de gemiddelde lerende nu precies? Waar moeten we eigenlijk in al onze leeroplossingen rekening mee houden?

In ieder geval moet het leerproces zo precies mogelijk afgestemd zijn op wat elke specifieke persoon nodig heeft. Niet vanuit zijn of haar afdeling, functie of organisatie, maar op maat gemaakt aan de hand van individueel gedrag, gemeten over een langere tijd. We willen een levenslange leerhulp die ons door en door kent en ons vanuit één plek, binnen één klik/swipe/commando biedt wat we zochten — en ook wat we ons niet eens realiseerden dat we zochten. En dat alles alleen als niemand zomaar toegang heeft tot de zeer persoonlijke en gevoelige data achter die hulp.

Dat is nogal een behoefte. Hoe haalbaar het vervullen daarvan is binnen de kaders van tijd en geld, zal vaak de vraag zijn. Maar op zijn minst zal ik tijdens mijn eerstvolgende brainstorm zowel mijn eigen referentiekader proberen te parkeren, als deze fundamentele behoeften als belangrijk uitgangspunt te nemen.

(En nu weer snel even mijn Netflix recommendations checken. 😇)

Related posts:

Many of us have a strive to become a professional artist. But not all work dedicate in this direction. Some lost their path while others get diverted from their aim and a very few stand strong in…

Finding ways to live a meaningful happy life using positive psychology research.

International Development, often synonymous with the United Nations 17 Sustainable Development Goals (SDGs) and agenda, is commonly associated with Public and NGO sectors. However, this common…